Echt fietsen doe je buiten!

Een beetje aangestoken door Sythe en Andries kocht ik anderhalf jaar geleden een
Tacx. Ik nam een abonnement op Zwift, logde in en belandde in de digitale fietswereld
van Zwift. ‘Where fun is fast!’ Dat fast zag ik niet direct…. Wat ik vooral zag waren
tientallen wieler-avatars die als lemmingen door een fantasie landschap reden. De
eerste paar keer werd ik zelfs wat wagenziek. Na verloop van tijd trok dat gelukkig
weg.
Ik besloot een voorgeprogrammeerd built-me-up programma te volgen die mij naar
een hoger vormpeil zou brengen. Zo kwam het dat ik in de wintermaanden gemiddeld
drie keer per week in fietstenue naar de garage sloop om me daar op mijn Tacx te
posteren. Voor de sfeer maakte ik er een gewoonte van het licht uit te doen zodat
alleen het met je vermogen meekleurende ledlicht van de Tacx als sfeerverlichting
over bleef.
Gelukkig kon er rond de zomer toch nog samen gefietst worden. Het begon ook wel
druk te worden op Zwift.
Mijn Gaul-maatjes en ik reden kort-kort de gebruikelijke rondjes op de Onlanden en al
snel werd ook de NCK training opgestart. Ik de hoop ook dit jaar mee te mogen naar
de Flevopolder trainde ik fanatiek mee met een groep gepassioneerde tijdrijders. Het
NCK werd helaas afgelast en het werd spontaan herfst…
Nog fanatiek van de NCK trainingen zette ik de tijdritfiets op de Tacx zodat vanaf dat
moment er uren gemaakt konden worden in tijdritpositie. Het Zwift abonnement werd
verlengd en ik logde weer in. Opnieuw ook weer de opkomende misselijkheid de
eerste ritten en ergernis over de infantiele interface van Zwift.
Het was me op Strava opgevallen dat een paar Amsterdamse leden tamelijk fanatiek
aan het Zwiften was. Op Julien’s profiel zag ik zelfs Zwift-ploegentijdritjes voorbij
komen. Dat leek me eigenlijk ook best leuk, maar aarzelde om hem te contacten…
En precies toen kwam er een berichtje van Julien of er interesse was in het vormen van
een TTT ploegje op Zwift. Leuk!!
Ik werd bijgepraat over categorisering in W/kg en de objectiverende werking van
ZwiftPower. En over veel meer. Over race-leagues van WTRL die vernoemd en
gerangschikt zijn naar koffiesmaakjes bijvoorbeeld. Van Espresso(pure koffie) als de
hoogste league tot Mocha waarin de renners met het laagste vermogen rijden. Daar
tussenin vindt je Frappe en Latte. Er ging een wereld voor me open.
Om te oefenen spraken we tweemaal af in Watopia. Zo leerden we de kunst van het
tijdrijden in de digitale wereld een beetje begrijpen. En een week later stonden we met
ons Gaul-ploegje aan de start van onze eerste online-ploegentijdrit. Oortjes in (als
echte profs ;-), Discord-kanaal afgestemd op Gaul en knallen maar!!
Het was de start van een wekelijks ritme waarbij donderdagavond TTT-avond is. Er
ontstond een appgroep met een groeiend aantal leden en inmiddels staan we
wekelijks met drie teams aan de start! Iedere team is samengesteld uit Gaulisten van
vergelijkbaar niveau die rijden tegen teams van hetzelfde niveau. Zo ontmoet je
wekelijks binnen je team dezelfde mensen, raak je steeds beter op lekaar ingespeeld
en worden de teams telkens competitiever.
En tot mijn verassing ontstaat er zelfs een soort clubgevoel! Dat zal wel komen
doordat je samen afziet en omdat je elkaar wekelijk spreekt.
Morgen worden de teams weer samengesteld. Donderdag staan we om 19.30 uur weer
aan de start. Julien met z’n livestream, Mareille, Krista, Liane, Eva en Ellen die steevast
beweren dat ze niet competitief zijn, maar stiekem toch wel, Gudo met zijn grote
motor, Jorrit met eeuwige verbindingsproblemen en Jens die sinds kort wèl
verstaanbaar is, en al die anderen. Ieder met zijn eigen verhaal en eigen karakter.
Eigenlijk net als in het echt!
En natuurlijk fietsen we ook buiten nog wel eens een rondje, want de lente komt
eraan! En wees nou eerlijk: Zwiften is leuk, maar echt fietsen doe je buiten!
*Mocht je nieuwsgierig geworden zijn naar Zwiften of de ploegentijdrit en wil je een
keer mee willen doen? Stuur dan een berichtje naar info@gaul.nl. Je bent van harte
welkom!
Marnix