Daniel Abraham Gebru heeft de wereld al eens verbaasd laten staan. Bij de Paralympics in Rio pakte hij in ogenschijnlijk geslagen positie goud bij het wegwielrennen omdat de nummers een en twee in koers van de spurt een wedstrijdje worstelen maakten en tegen de grond gingen, luttele meters voor de streep. Op de bekende beelden is te zien hoe Daniel als een duveltje uit een doosje wint. Wat de beelden niet tonen is dat hij de hele wedstrijd actief had meegekoerst en dus in een positie zat om te kunnen winnen, toen zijn concurrenten een domme vergissing begingen.
Ook op de Ultieme Wieleravond, een paneldiscussie in de Proloog ter ere van de derde TeamUp Tour van Gaul! deed Daniel de aanwezigen verbaasd staan. Toen hij het wielrennen weer serieus ging oppakken, is hij in een half jaar tijd dik twintig kilo afgevallen. Hoe? Nou, door van Amstelveen naar de kapper -een vriend van hem- in Groningen te fietsen. Zonder navigatie, met een briefje op z’n stuur waarop de dorpjes stonden die hij moest aanhouden om in Groningen te raken. Dat ging lang niet altijd vlekkeloos, dus de rit van 188 kilometer werd regelmatig een tocht van ruim boven de 200.
Lach
Dat weer beginnen ging niet zonder slag of stoot. Achter de meer dan besmettelijke lach en grenzeloos optimisme van Daniel gaat een verhaal schuil waarin ie op vijftienjarige leeftijd vanuit Eritrea naar Nederland vluchtte. Hij pakte het wielrennen op en iedereen roemde zijn talent. Maar met alleen talent kom je er niet, en Daniel had veel te verwerken uit zijn verleden en moest integreren in een onbekend land met een heel andere cultuur. Dat was teveel om daarnaast ook op hoog niveau te wielrennen.
Des te indrukwekkender, en tekenend voor zijn optimisme en doorzettingsvermogen, is het dat hij het wielrennen alsnog heeft opgepakt. Dat viel niet mee, want ook in de para-cycling klasse bleek er meer dan hard gereden te worden, zo ontdekte Daniel. Maar inmiddels heeft ie een respectabel palmares opgebouwd.
Tour
Respectabel is ook de prestatie van Keir Plaice. De Canadees die ook flink getalenteerd is als wielrenner, maar tot zijn eigen spijt niet getalenteerd genoeg om het tot prof te schoppen en de Tour te kunnen rijden, heeft zijn wens toch gerealiseerd. In z’n eentje heeft hij het parcours van de eerste Tour van 1903 gereden. Een Tour waarvan je het routeboek na een keer horen uit je hoofd weet. Want het waren maar zes etappes. Zes etappes van rond de 400 kilometer, dat wel. Dat in je eentje rijden, wow!
Maar zoals Keir aangeeft: het is de ultieme manier om een land te ervaren en te leren kennen. Ook de ‘keerzijdes’. Zo bestelde hij in de Loire vallei enigszins uitgehongerd ravioli voor de lunch. Na 45 minuten wachten verschenen er twee miezerige raviolis. Moleculaire gastronomie, of zoiets…….
KitforKids
Voor Keir is fietsen, net als voor Daniel, de ultieme vrijheid. Vrijheid om te gaan waarheen je wil, om je eigen toekomst te bepalen. Maar Keir merkte ook dat fietsen een bijzonder dure sport is geworden die lang niet altijd meer toegankelijk is voor jongeren uit minder draagkrachtige gezinnen. Daarom is hij het initiatief kitforkids.fun begonnen: iedereen kan wielrenspullen die hij niet meer gebruikt doneren en die gaan naar jongeren die het financieel niet breed hebben. Zo kunnen ze toch van de vrijheid en de fun! -de domeinnaam is geen toeval- op de fiets genieten.
Intensief
Jabik-Jan Bastiaans, mede-oprichter van Gaul! en bewegingswetenschapper/coach geeft ons normale stervelingen de waardevolle trainingstip om vooral te letten op intensiteit. De meeste liefhebbers hebben niet zoals de profs 30 uur per week om te trainen. In dat geval kun je beter kortere trainingen van 1,5 uur heel intensief doen. Dat heeft het meeste effect en overtraining kan bijna niet. Heb je meer tijd, dan kan een duurtraining uiteraard geen kwaad, maar begin het denken bij intensiteit.
Keir drukt ons op het hart om vooral ook het plezier te houden. Net als vele amateurs was hij geobsedeerd door zijn powermeter. Hij werd boos op zichzelf als ie na een training een normalized power van 248 in plaats van de geplande 250 Watt had getrapt. Uiteindelijk gaat fietsen om door het land bewegen en daarvan genieten, zo vindt Keir.
Dumoulin
Vol overtuiging tipt Jabik-Jan -en hij heeft er meer dan kijk op- Dumoulin als tourwinnaar. Daniel en Keir sluiten zich daar al dan niet aarzelend bij aan. Jabik-Jan heeft daar een reden voor: geblesseerde wielrenners komen vaak sterker terug. OK, dat is normaal na acht tot twaalf maanden, maar Dumoulin maakt daar weken van, stelt Jabik-Jan. Overige Tourpoule tips: Groenewegen (what’s in a name?) voor het groen en Nibali voor de bollen.