Rondje langs de velden, het Districtskampioenschap
Het districtskampioenschap is al jaren één van de wedstrijden waar Gaulisten uit het hele land hun krachten bundelen op weg naar de lekkerste kussen en de mooiste bloemen. In de editie van 2015 gingen die allemaal aan de zwart-gele neuzen voorbij, ondanks de aanwezigheid in de vlucht van de dag en een actieve inbreng tot diep in de finale.
De ondoorgrondelijke regels van de KNWU lieten het dit jaar toe dat een enkele Gaulist niet aan de start stond in Alkmaar, maar deelnam aan het kampioenschap van de regio Noord in Drachtstercompagnie. Naar eigen zeggen reed, nieuw lid, Sythe Veenje, daar zijn beste wedstrijd so far.
“Vol zenuwen startte ik de koers. Het duurde niet lang voordat ik op mijn vertrouwde plekje achterin het peloton zat. Ondanks dat het niet zo hard waaide, ging het direct op een lang lint en was het flink aanpoten om bij te blijven. De Masters die ook meereden in onze categorie hadden immers het hele weekend bij de vrouw doorgebracht, dus die hadden wel zin om eens flink gas te geven. Gelukkig werd ik vanuit het peloton aangemoedigd om hard door te rijden.
Ik heb de hele week hard getraind om een beetje op niveau te komen en ik besloot eens te testen hoe goed ik was. Vanaf achteraan het peloton reed ik op een mooi stuk richting de kop van het peloton. Het ging verbluffend makkelijk. Ik besefte me dat ik nog nooit voorin in een peloton heb gekoerst dus genoot van het moment. Op dat moment zag ik Jan Oolders ontsnappen uit het peloton en niemand reageerde. Ik was toch op weg naar de eerste positie dus besloot gewon door te blijven trappen. Toen ik Jan Oolders terug haalde voelde ik hoe heerlijk het is om als een van de eerste door de bochten te rijden, veel makkelijker dan achterin. Die ronde heb ik de hele tijd voorin gereden. Toen we weer het asfalt opdraaiden richting start/finish nam ik het er van en zette een demarrage in. Niemand volgde, dus ik hield in. Toch bleef ik nog een halve ronde voor het peloton. Toen ik werd teruggepakt en op tweede positie reed hoorde ik de zelfde stem weer die me eerder ook al aanmoedigde. Het was Riemer Bosma die zei: “Dat moet je niet doen Sythe, je moet zuinig rijden. Niet meer overnemen.” Ik besloot het advies van de veteraan op te volgen. Ondanks pogingen om mij op kop te krijgen bleef ik lekker in het wiel plakken, waarbij ik bij scheve blikken riep: “Ik ken net”.
Door mijn zuinige rijden kwam ik net iets te ver achteraan te zitten waardoor ik een paar keer een gaatje moest dichten. Dit bleek slechts drie keer vol te houden waarnaar ik er af moest. Balend en kwijlend werd ik hopeloos gelost.
Gefaald op papier, maar mentaal een zeer geslaagde koers. Op naar de volgende keer voorin rijden!”
